ELI op afstand ........ een leuke ervaring!

Vorige week vond (van 19 tot 21 januari) de jaarlijkse ELI conferentie plaats in Austin, Texas. Zes van onze Avans-collega’s waren daarbij ook aanwezig. Zelf heb ik (Hanneke van Riel) een deel van de sessies van deze conferentie vanuit Nederland online gevolgd, van huis uit. Een bijzondere ervaring! Te meer omdat ik via Twitter ook tegelijkertijd in contact was met zowel collega’s die live dezelfde sessies bijwoonden in Austin als een collega die ook hier in Nederland de sessies volgde. Met name door het onderlinge Twitter-contact was het net alsof we samen bij dezelfde activiteit aanwezig waren, waarop we elk ons persoonlijk commentaar konden delen, elkaar konden attenderen op verwante artikelen, etc..

Een bijkomend voordeel van het online volgen: meestal werden er twee sessies tegelijk online aangeboden, waarbij je thuis gemakkelijk kon kiezen voor de meest interessante sessie of tussen beide sessies kon schakelen (wat live toch een stuk ingewikkelder is!).

Maar: het grootste voordeel van op deze manier een deel van een conferentie ‘op afstand’ volgen is naar mijn idee toch (naast de financiële voordelen!) dat je met meerdere collega’s op een aardig intensieve wijze kennis kunt nemen (en delen) van interessante presentaties. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er een substantieel aanbod is van online aangeboden sessies, wat in dit geval dus zeker het geval was. Deze sessies zijn ook nu na afloop van de conferentie nog on demand te bekijken, maar daarmee mis je natuurlijk de gezamenlijke ervaring en het gevoel van verbondenheid met je collega’s. Naar mijn idee in ieder geval een positieve ervaring die zeker vervolg verdient bij volgende (buitenlandse) conferenties!

Web 2.0 brengt ons dichterbij
Ook ik (AshA Dijkstra) volgde net als Hanneke de ELI conferentie vanuit huis.

Woensdagochtend rond de klok van 7.30 uur check ik mijn twitter berichten. Ik ben benieuwd of er al nieuws is vanuit Amerika. Dat is er zeker, en niet alleen vanuit Amerika! Dinsdagavond (Nederlandse tijd) hadden een aantal Nederlandse collega’s over en weer getwitterd met onze collega’s in Amerika. Vragen, discussies, links en tips werden over en weer geplaatst. Geënthousiasmeerd door al deze berichten kan ik niet wachten tot de volgende sessie begint.

Wegens het tijdsverschil begint de tweede dag van ELI woensdagavond. Dat komt goed uit, kan ik eerst mooi aan het werk.

Bij thuiskomst zet ik gelijk de computer aan en log ik vervolgens in met mijn twitter account. De eerste berichten vanuit Amerika, maar ook vanuit Nederland verschijnen gelijk op het scherm. Dankzij de handige tip van Hanneke kan ik gelijk live de sessie volgen. Zelfs meerdere tegelijk! Tevens ontdek ik dat de thuisblijvers oude sessies kunnen zien, waarbij de powerpoint slides ondersteund worden door beelden van de spreker. Wat een techniek! Ik plaats een twitter bericht en binnen nog geen minuut krijg ik alweer reacties terug. We voelen ons met elkaar verbonden, doordat we discussies, links en kennis met elkaar delen.

Bijna voel ik me schuldig, omdat ik na bijna twee uur moet afhaken, wegens pianoles. Zal ik afzeggen? Nee toch maar niet. Ik wens mijn collega’s nog veel plezier en sluit de computer af. Bij thuiskomst kan ik het niet laten om toch nog even de laatste berichten te volgen op mijn iphone. Ik check nog snel wat interessante links, zodat ik toch op de hoogte blijf.

Mijn ervaring: web 2.0 zorgt voor nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen om elkaar op een zinvolle manier te volgen en kennis met elkaar te delen. Het zorgt niet voor vervreemding en het missen van een wij gevoel, zoals Beatrix in haar kersttoespraak citeert met de woorden: “Technische vooruitgang en individualisering hebben de mens onafhankelijker en afstandelijker gemaakt. Om te kunnen mee-leven is tastbare nabijheid nodig. Echt contact ontstaat in daden en woorden. Maar zonder enig ‘wij-gevoel’ wordt ons bestaan leeg. Met virtuele ontmoetingen is die leegte niet te vullen; integendeel, afstanden worden juist vergroot”.

Voor mij maakte het niet uit op welke plek we in de wereld zaten: Capelle, Nijmegen, of Amerika. Web 2.0 zorgt voor betrokkenheid, verbondenheid en een echt 'Wij gevoel'. Het vergroot niet de afstand, maar verkleint juist de afstand.